aşk konulu şiirler listesi

öyle yalnızlıklar gördüm ki senden önce
hiç biri yaşatmadı böyle kendini
acıtmadı gecelerce ağlatmadı
ve ben böyle ıssızlığın çığlıklarını hiç duymadım
her sesi sana yordum her rengi sende buldum
seni aradım duyduğum sesle avundum ama yine yoktun
ve sabahlar.
gecenin teslimiydi belki de acısıydı tüm tesellilerin
belki de hesabıydı geçmiş koca ömrün
rengim siyahtı hayat ise senin ödülün
aklımdaydın yine o sokaklarda gezerken
evet belki de sarhoş oldum gecelerce
bir su damlası gibi koca denizlerde
ya da bir kum tanesi yalnız kumsallarda
dilimin ucunda hep sen ama yaşadığım hayalin
sevda kocaman bir yalan dillere düşen bir ateş belki de
yüreğimi koydum sana ben tüm benliğimle
derinden öyle yırtarak öyle sırılsıklam
çığlık çığlığa aşık oldum sana ben
hayatımı sana verdim öylesine değil erkekçe
doğmamış çocuğumuzun adını koyduk
her yağmurda onu andık seninle
sen sen öylece yatardın omuzuma
tüm dünyaya küser ikimizde belki
ölürdük o anda ama sen unuttun şimdi beni
verdiğin sözleri, ne o yoksa ağladın mı
ağlama ben sana hala vurgun hala aşık
hala sana ait ve verdiğim sözdeyim hayata dair
ölmeyeceğim ayrılmayacağım hayattan sana söz verdim
ama sorma sakın
aslında o an öldüm o son bakışınla
vurdun beni hayata bağlayan her şeyi kopardın
mezarıma bakıyorum son kurşun silahımda
boynumda vebalim göz yaşlarım hala yanaklarımda
dönmezsin bilirim bedenin ağır kalır yaşamda
belki de gitmeliyim şimdi bir daha dönmemek üzere
tutamadığım sözümle bulamadığım kendimle
ağlamadan yine erkekçe ölüyorum
zaten ölü olan ruhum bedenimi de çekiyor içine
sus sakın ağlama çünkü ben yine sana aşık
yine sana vurgun yine seninim...

sensizliğin sabahındayım şimdi
her yer sensiz
her yer karanlık
sanki hiç gün doğmamış üzerime
hiç doğmamış güneş

yüreğim suskun
yüreğim çaresiz ağlıyor bendeki sensizliğe
sensizliğin sabahındayım şimdi
senden geriye hasretler kalıyor
sonu kalmayan hülyalar
bir türlü bitmeyen gece
bir türlü bitmeyen yol
hep gün batımları
hep karanlıklar
sensizliğin sabahındayım şimdi
bir boşluk var yüreğimde sen yoksun diye...

her sabah oluşunda
güne senle başlıyorum haberin var mı?
güneş her gün için doğarken
bense senin günün olma çabasındayım
sen kendi bulutlarının ardındayken
ne kadar üşüyorum bir fikrin var mı?
yüreğim ayaza emanet
bekliyorum güneş görünsün diye
herkesin bir gölgesi var ya
sanırım benimki de sensin
dokunmak yok ,kaçmak yok
sence de bir gölge gibi değil mi?
yok yok !senin hiç bir şeyden haberin yok!
bense hep senleyim herkesten
ve her şeyden çok..

sen bu dağların sevda türküsüsün bahar gözlüm, denizlerin mavisi, bulutların beyazısın.
çatlamış toprağın bağrına düşen bir damla susun.
ne zaman bahar gelse, yağmur yağmur çiçek açar gökyüzünde sesin.

ben sonbaharın yorgun yanık türküsüyüm oysa,
sarıya çalar rengim, rüzgarlar estikçe savurur gider yapraklarımı uzak diyarlara.
sonbaharda kar yağar üzerime, üşür ömrüm.
yalnızlık kocaman bir dağ olup büyür gözlerimde. gitme sevdamsın!
gidersen rotası belli olmayan gemiler alıp götürür umutlarımı ulaşamayacağım yerlere...

sen gülüşünde baharın ilk sevincini, gözlerinde göğün uçuk mavisini taşıyorsun!
baharın kokusudur yeryüzüne dağılan temiz nefesin.
yaşamak bir su gibi berrak yüzünün aydınlığında, bir köy türküsü gibi içli ve hilesiz dağ çiçeğim...

ben seni ozanca sevdim türkü bakışlım, ay bakışlım, sular gibi temiz, bir rüzgar gülü gibi hilesiz
mehtabın güzelliği, yıldızların ışıltısısın sen karlı dağlarda, rüzgarların soluğu, güneşin dostluğusun.
umut, aşk ve alın terisin sen ak alınlarda.
toprağa ekilen tohum, bahara söylenen aşk şarkısısın.
ceylan gözlerin sevinci, dudakların ıslığısın türkülü ırmaklarda... gitme ne olur.

gidersen, yaşamın acılı haritasında yaralı bir kalbin, adını bilmediğim çiçekleri kanar içimde her gece...
ay suskunlaşır, yıldızlar suskunlaşır, acılar suskunlaşır, yitirir sesini yaşayanlar da ölüler gibi...
suskunluğun trendinde kan kusar yürekler sensiz.
rüzgar da esmez artık buralarda, çiçekler de açmaz, herkes boynu bükük kalır bu şehirde,
çekip gider mutluluklar... gitme ne olur.

bak hüznün zifiri saçları akıyor geceye, gecenin karanlığına karışıyor hüznüm...
lanetlenmiş yalnızlıklara ah ediyor kalbim. her gün biraz daha büyüyor içimdeki kırgınlık...
gitme... acılar içinde olsam da yaşamı çılgınca sevdim ben.
çılgınca sevdim bu dağları, bozkırları, güneşi. en çok seni sevdim dağ çiçeğim, en çok seni sevdim...
gitme ne olur.

yol türküleri kederlidir nazlım, yol türküleri dertli, yol türküleri acılı.
gidersen kar yağar istasyonlara, boynu bükük bakar ardından bütün akasyalar.

gitme, bir güvercin sıcaklığı gibi kal yüreğimde.
ben ki sevdamı dağlı bir çiçek gibi göğsümüm üstünde taşıdım hep, namusumun akında.
ne zaman gözlerine baksam beyaz beyaz güvercinler kanat çırpar mavilere;
güller açar ne zaman ellerimi uzatsam saçlarına, serin serin eser yeller.

bu sevdayı alıp gitme benden, alıp gitme mutluluğumu gözleri türkülü kuşum;
içimdeki baharı öldürüp gitme, kimsiz, kimsesiz boynu bükük bırakma türkülerimi.
körpe bir dal gibi koparma sevinçlerimi yüreğimden ne olur...
gitme sevdamsın, ateşimsin, hasretimsin…
gitme ekmeğimsin sen, suyum, havamsın…
gitme, ben sana kalbimi verdim…
kalbimi de alıp gitme…

bir tek şeyi unutma!
seni sevdim ben.
kalbim simdi bir sokak çocuğu
kelebekleri göç etti gönlümün
issızlaştı hayat sanki
sanki, sabahı eksik şiirlerimin.
sanki, gecesi hep kanayan bir yara
ve sanki, artık hep kanayacak...
ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim
çare yok, ağlayacak.
bir tek şeyi unutma!
seni sevdim ben.
kapıları kendime ben açamadım
ya da yanlış saatlerde bekledim gelmeni
düşünüyorum da sen gideli ne çok yalnızım..
sarmaşık aşkın sarısında kaldım, sarılamadım.
savunamadım seni kimselere
anlatamadım seni kimselere
kimsesiz kaldım,
en çok da sensiz...
bir tek şeyi unutma!
seni sevdim ben..
sana uyumak,
sana uyanmaktı hayat.
sıratını geçtim yasarken korkmadan
korkumu geçtim cesaretle, ihanetle
berduş bir yalan masumiyeti öptüm bile bile
tek sen gitme diye
sonbahar oldum yaprak yaprak
ağaç oldum köklerimi unutarak
tesellisiz bir geceye fırlatıldım
kalbimi dar kafese kapatarak
içimde ki bir kanarya
hiç susmadan ağlayacak
bir tek şeyi unutma!
seni sevdim ben.
yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak
seni sevdiğimi bağırdım mehtabına
beyazında akladım bulutunun
mavi mavi sevdim seni içim kan ağlayarak
bir tek şeyi unutma!
seni sevdim ben.
anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim
bugün sardunyalarım da açmadı
belki de küskün renklere
ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
sensiz soluyorum anlayacağın
mavi mavi ölüyorum
duyuyor musun, orada misin,
var misin, yok musun?
bir tek şeyi unutma!
seni sevdim ben.
yanarak, yıkılarak
aklıma her geldiğinde ağlayarak..

hayat hep keşkelerden ibaret…
bazen "keşke" diyorum.
"keşke" yalnızlığımla paylaştıklarımı seninle paylaşabilseydim. keşke
buna izin verseydin…
belki o zaman yaşadığım onca acıların hiçbirini yaşamaz, ve bu kadar
kırılmazdı kalbim…
inan onca acıya rağmen sana olan hislerimde en ufak bir eksilme
olmadı. çıkıp geleceğin günü iple çekiyorum hala… değişen tek şey;
geleceğin günü sana içimdeki nefreti kusmak azda olsa benim
çektiklerimin acısını sana da tattırmak için bekliyorum..
belki diyorum o zaman anlarsın sevginin büyüklüğünü…
kimi zaman çektiğim acıların bana bir ders olduğunu düşünsem de
özlemek, beklemek ve sonrası…
evet sonrası hiç bir zaman olmayacak bir son hazırlamışım kendime…
tutunduğum dallarda tek tek kırılmaya başladı.
artık onlarda taşıyamaz oldu içimdeki nefretin ağırlığını… biliyorum
bir daha asla göremeyeceğim o güzel gözlerini… ama dedim ya işte
"keşke" dediğim her şeyde "sen" varsın… ve hep sen olacaksın
keşkelerimde…
ve yine "keşke" diyorum. son kez… "keşke" hayatıma bir anda girip, bu
kadar kalıcı olmasaydın, söküp atabilseydim seni "keşke"… "keşke" seni
hiç tanımamış olsaydım… ve kalbime söz geçirip unutabilseydim o kömür
karası gözlerini…"keşke"….