aşk konulu şiirler listesi için eklenen 416 entry bulunmaktadır.
 

ağlama gözlerim, yeter yaşlar dökme
mutluluk kucak açtı, işte gönlüme
dur diyelim artık, çektiğimiz dertlere
şu gelen sevgiyi de, yitirmeyelim

biliyorsun çok çektim, felek elinden
oyunuyla aşkımı, aldı elimden
ağlama gözlerim, hayır yok maziden
şu feleği bir daha, güldürmeyelim

mutluluk güneş gibi, bize doğacak
kararan şu dünyama, ışık tutacak
ağlama gözlerim, aşk bizde kalacak
gönlümü şu dertlere, düşürmeyelim.

 

daha dün gördüm seni düşümde,
aşık oldum.
uyandım, yoktun.
uyumak istedim tekrar,
olmadı.
hepsi bu kadarmış demek.
eh,
mutluluklar dilerim sana,
düşümde gördüğüm,
gördüğümü sandığım,
seni sandığım sana…

 

seni anlatmak isterdim ama olmadı
kalem kağıt yetersiz kaldı,
sana olan sevgim o kadar büyüktü ki;
bunu kimse anlayamadı...
yolların hepsi ayırıyordu bizi,
seçme hakkın olsa ne olur,
severken seni bu kadar
ayırıyor bizi bütün yollar!!
o kadar sevdim ki seni
ayrılmamak için, bırakma diye beni
önümdeki yolları görmedim
olduğum yerde sabit kaldım,
asla gitmedim ileri..
imkansız aşklar mı bu kadar büyük olur sevgili;
ulaşılmaz olduğun için mi
bu kadar sevdim seni..

 

gözlerine bakıp unuttuğum dünyaları,
benden bi-haber sevgilim...
nasılsa gökyüzü, maviyse yani..
sen de kaybetme doğallığını,
nasılsa sevgi, büyükse gayet..
sende tertemiz tut, kirletme kalbi..
sende bir beni sev,
başka gözlerden bi-haber sevgilim..
nasılsa benim sevgim, büyükse yahut...

 

öyle bir yalnızlığın ortasındayım ki;
neden herkes suskun
neden hiç kimse yok buralarda;
niye kaldım gene onunla; yalnızlıkla..
herkes gitti bir ben kaldım buralarda
yeri göğü inleten bir çığlık atmak geliyor içimden
belki ışıklar yanar evlerde,
belki bozulur sessizlik, sesimle..
gidiyorum, düşünüyorum,
sanki karanlık olan bu kenti
içinde hayalleriyle, fahişeleriyle
üzerimde taşıyorum..
bu kentte mi paylaştım dostluğumu
bu kentte mi paylaştım aşkımı
bu kent mi aldı varımı, yoğumu
öyle bir yoğundu ki trafik
gidemiyorduk ileri,
herkes mutluydu, her taraf ışıklara esir..
belki de yolumu kaybettim,
bilmiyorum ben neredeyim,
işte gene geldi aklıma gidişin
feryatlarda, çığlıklarda kalbim,
niye gitmiştin..
ve sen öyle bir sevgiliydin ki sevgilim
giderken elveda bile demedin..
sen sevdiğimdin benim..
aklıma geldiğinde huzurla dolardı içim
gitmişsin... niye gitmişsin..
bu kent neler aldı benden,
ben ona seni verdim
sen sadece seni almadın giderken
şimdi içimdeki külleri yok etmeyeceğim,
yok etmeyeceğim ki;
bir gün alev aldığında
yangınım göklere vardığında;
seni de yaksın, tıpkı beni taktığın gibi..
bir gün verecek mi bu kent bana seni
verse de ben alacak mıyım geri
gidişin bu kadar yıktı beni
niye gitmişsin? niye.. niye..

 

hoşça kal...
işte...
tek kelimeyle başladı her şey...
ve sonra dudaklardan döküldü kelimeler
yüreğinin haykırdığı fırtınayla.
elele dolaştılar caddeleri,
denizlere bakıp, bizim sevgimizde böyle mavi ve böyle coşkulu olmalı dediler...
arada vapurlar geçerken biraz ürktüler
ama aldırmadan devam ettiler yağan yağmura...
islandılar, şakaklarından düsen yağmurlara gülümsediler
sonra caddelerin bittiğini
kurumakta olan nehirleri gördüler
aldırmaz gönülleri irkildi birden
göz göze geldiler biran ve gözlerindeki güneşi görüp sevindiler...
sevgi buydu iste...
seni seviyorum demeden de oluyormuş mutluluklar,
ve gökyüzünü kara bulutların sardığı bir aksam üstüydü,
tek kelimeyle başlayan aşk,
tek kelimeyle sona erdi hoşçakal...
sözüm ona size değil...
ben aşk şiiri yazmazdım, yazsam bile mutluluk olurdu
şimdi ise senin gibi gerçekleri görüyorum meğer aşk bir mayın tarlasıymış...
bunu zaten biliyordum ama mayına hiç basmamıştım...

 
üst bottom