afşar timuçin şiirleri listesi için eklenen 60 entry bulunmaktadır.
 

sen bilirsin
ne denizler dağlardan bu kadar yüksek
ne sevinçler acılardan bu kadar ayrı
daha önce dökülmesi yaprakların
doğrudur
yoksa neye benzer gül dönemi kiraz zamanı

umutsuzluk bile ne güzel bilir misin
ikide bir umudu getirir karşımıza
ölüm büyük bir saçmalık olurdu
işık yüzlü bebekler doğmasa

sen bilirsin
ne denizler dağlardan bu kadar yüksek
ne sevinçler acılardan bu kadar ayrı
sen bilirsin
ne ben senden iyice başka biriyim
ne bu kuşlar göklerden başka bir şey

 

yakışmıyorum kim ne derse desin
yakışmıyorum yalnızlığa
sizde başlamadan bende bitmesin
benim de olmasın sizin olmayacaksa
çam kokusunu genzime çekişim
sizin gülü sevmenize çok benzer
bizde incinmesin bu dirilik
bu yağmura dayanıklı saçlar
bu ayakta durabilme sevinci
(bu ölüm tiksintisi içimizden gitmesin)

ben bir ağaç gibi dallarımın kırılıp
toprağa batırıldığını görmek isterim
dallarımın yepyeni ağaçlar olması
tek yüceliğim tek kutsallığım benim
bir başıma ne işe yararım
dostum sevgilim kardeşim bacım
neye yarar bir insan tek başına

 

yaşamak alışmaktır
işportada satılan kadın geceliklerine

alışmak manavlara doçentlik tezlerine
alışmak yaşamaktır

hep bu yeşilleri giy
bu moru tak saçlarını topla da
bunu sen de bilirsin
alışmak yorulmaktır bakıp bakıp kendine

yaşamak bir gün uyanmaktır
bir gün birdenbire yalnız kalmaktır

yaşamak alışmalardan sonra
alıştığı her şeyle savaşmaktır

 

ben kimim yaramaz bir çocuk
sessizliğiyle kendine gizlenen
bugün bile simyacılar iyi kötü
bir şeyler bulup çıkarmak isterken
ben kimim zamanın kıyısında direnen

uçaklar uzaklara kanat vururken
ben kimim kırılıp kalmış
eski bir tekne gibi
ben kimim çocuk düşlerinden
anlaşılmaz ülkülere uzanmış

ben kimim bilemiyorum
açlığıyla olmadık sevgilerin
bir küçücük bakışta oyalanan
ben kimim olur olmaz zamanlarda
kendine ve her şeye ağlayan

 

bir sigara yaktım durup düşündüm
neyim var neyim yok döküverdim önüme
yeniden gözden geçirdim kendimi
kendime yabancı düştüm gene

nasıl da sert davranmıştım kendime
şimdi daha iyi anlıyorum
ben sokakların kural bilmez çocuğu
bir başkası olabilir miydim hiç
kendi yerime

biraz da anılarla oyalansam
yaşanmış ve bitirilmiş olanı
nedense bir türlü sevemiyorum
yeniden yaşamayı düşünmüyorum
en güzel sevinçlerimi bile

her zaman kendime dar geliyorum
ne zaman derinlerime dönsem
yeni bir sayfa açılıyor önüme
ne zaman yeni bir şeyleri özlesem
neden bilmem
kaskatı bir karanlık yerleşiyor içime

 

herkesin her yaşta
dizinde ağlanacak bir annesi olmalı
oradan bilinmedik uzaklara doludizgin
çocuklardan da çocuk tahta atlarla
aşılmaz dağları geçip ulaşmalı

kapalı kapıların arkasında
bekleşir ölü gözlü adamlar
çocukluğu çarmıha germek için
bunu bilen her çocuk annesinin dizinde
tek o adamlara inat olsun diye
bitmeyen sevinçleri uyumalı

 

Bu listeler ilginizi çekebilir!

üst bottom