dini şiirler listesi

düşün insanoğlu kendi kendini
bu fani dünyaya sen neye geldin
çalıp hakkini hak´tan alamazsan
bu fani dünyaya sen neye geldin?

bu fani dünyanın kazancı yoktur
kazanmasan sana hak veren yoktur
aldanırsan hakkini çalanlar çoktur
bu fani dünyaya sen neye geldin?

bu fani dünyanın güzeli çoktur
sakin aşık olma vefası yoktur
aldatırsan seni kurtuluş yoktur
bu fani dünyaya sen neye geldin?

bu fani dünyanın çoktur cefası
cefa çekmeyenin yoktur sefası
çalışmayan çeker kendi cezası
bu fani dünyaya sen neye geldin?

bu dünyada eyleme düğün
eylersen eli boş gidersin bir gün
ahmet bu dünyada gel bil gel düğün
bu fani dünyaya sen neye geldin?
s.ihsan erol

bu adem dedikleri, el ayakla, baş değil
adem ruha denilir, surat ile kaş değil.
beden et ve deridir, ruh bunun servetidir
hakkın kudret sırrıdır, ruhsuz kalıp hoş değil.

adem gerek, su gibi, temizlenip arına
haramlardan kaçınır, nefsi de serkeş değil.
ademdedir emanet, ondadır ilmi hikmet
hakkın katında adem, taneyi haşhaş değil.

adem olan iyi bil, çalışır hep ay ve yıl
ruh gıdası ilimdir, ekmek ve kumaş değil.
kendi özün anlayan, ruh gözün aydınlatan
hak sözün pek kavrayan, er olur, ayyaş değil.

beden hayvanda da var, hissi, onda pek artar,
kurt gözü, keskinse de, nakış görür, nakkaş değil.

gel ey gurbet diyarında
esir olup kalan insan
gel ey dünya harabında
yatıp gafil olan insan!

gözün aç, bir bak etrafa
gelip geçti nice paşa
ne delidir bu dünyaya
gönül verip duran insan!

bülbüle verilse şeker
kafeste durmaz gider
acep niçin karar eder
bu zindana giren insan!

biraz daha eyle gayret
elinde var iken fırsat
sonsuz azap çeker elbet
adam sen de diyen insan.

sensin her zaman yanımda olan,dar zamanlarımda yüreğimin yankılarını duyan...
sensin karanlıklar ortasında dolunaylar gibi kalbime doğan..
sen benden cansın, sen hayatıma anlamsın..
geceleri buram -buram tüten hıçkırıklarımdan, bütün arayışlarımda, dalgalı bir denizin ortasında çırpınan ruhumda, sensin gök kubbemin rengarenk gökkuşağı...
özüm sensin, tebessüm ettiğimde sen benim gülümsememsin..
sen benim yüreğimsin, beni hakiki seven sensin..
ellerimin, gözlerimin, yüreğimin mimarı!
her bir zerrenin nakışlarında, sanatından bir emareyim..
gözlerime nurundan ışıklar vermeseydin, şu kainat tablosunu göremeyecekti gözlerim.
sevgiyi kalbime ilham etmeseydin, seni sevmenin güzelliğini, sonsuz acizliğimle bilemeyecekti yüreğim..
gözlerime ağlamak nimetini vermeseydin, gözyaşının kalbimle olan dostluğundan bir haber kalacaktı gözlerim..
her gün güneş olup aydınlattın semaları, karanlıkta bırakmadın umutlarım..
ey cömertlerin en cömerti!
rezzak isminle donattın afakımı, settar isminle örttün ayıplarımı,
tevvab isminle her defasında kabul ettin tövbelerimi...
"yine gel"!dedin.. tekrar geldim, sana geldim allah'im!
vedüd olan sensin seven sensin, senden başka kimim var ki, kapısına gideyim?
aşkınla kuşat, aşkından mahrum kalmış naçar yüreğimi..
baharım sen ol sevgili.! hazanda birakma, yapraklarım dökülüyor..
gülistanim sen ol ey sevgili!
ey ellerimden tutanim. !sana kavuşmak çıktığım bu sevdalı yolculukta sarp yokuşları çıkarma karşıma..
ey fukara yüreğimin rahmeti sonsuz sevgilisi! beni sana sürünerek değil, koşarak getir..
uzattım ellerimi, bırakma beni. toprağımda nurun ol, cennetimde gülüm ol!
elim sen ol allah'im! kolum kanadim, dilim damağim, tek güvenim dayanağim, sahibim sen
ol.. ayim güneşim, gözyaşim tebessümüm, sen ol..
geldim işte kapina, aşkinin fukarasiyim.. aşkim sen ol allah'm, aşkim sen ol!

oyalanıp durmayalım
gel gidelim dosta gönül
hasretinden yanmayalım
gel gidelim dosta gönül

kılavuz ol gönül bana
gel gidelim yardan yana
canım kurbandır canana
gel gidelim dosta gönül

kara haberin almadan
can bedenden ayrılmadan
haydi hiç oyalanmadan
gel gidelim dosta gönül

gerçek murada varalım
yarin hatırın soralım
şu yunusu da alalım
gel gidelim dosta gönül

odamın karşısında ahşaptan bir ev vardı,
buğulu gözleriyle melül melül bakardı.
utançtan al al olmuş kan dolmasıyla güller,
aşina olmuş idi çevresine bülbüller.
bülbül rabbe bağlıydı, değildi güle aşık,
bahçesinde manzara hayat kadar karışık.
kargaların vatanı asırlık çınarıydı,
dallar göğe yükselir, gövde iri yarıydı.
başlardı yeni güne sabahın nefesiyle,
secdeye kapanırdı "allah allah" sesiyle.
çatlayan gövdesiyle sanki bir ihtiyardı,
tekbir sesleri ile yer yerinden oynardı.
kapalı gözlerimle giderdim eskilere,
nice hayra kapıydı ve de kaleydi şerre.
bir gün şaşırıp kalmış bir balta darbesiyle,
çekiçlerin art arda muazzam inmesiyle.
ve artık kapı kapı, göz göz ve oda oda,
çöküp gitti eski ev çıkartmadan ses seda.
uyarmayacak artık onu sabah nefesi,
sarsmayacak tavanı havuzların gür sesi.
sofasında bir daha halı dokunmayacak,
sedeften rahlelerde kur'an okunmayacak.
solmayacak yarı bul, artık ey mahzun bülbül,
toprak kucaklaştı güzellik sembolü gül.
farika teymur