aşk hikayeleri listesi

iki melek yeryüzünü dolaşmaya çıkmışlar. tabii insan kılığında... akşam olmuş. kentin en zengin semtinde lüks bir villanın kapısını tanrı misafiri olarak çalmışlar. ev sahipleri somurtarak büyür etmiş onları... yemek falan teklif etmemişler. sıcacık misafir odaları yerine buz gibi ve nemli bodruma iki şilte atıp "geceyi burada geçirebilirsiniz" demişler... siteleri betona sererken yaşlı melek duvarda bir çatlak görmüş. elini uzatmış söyle bir sürmüş yarığa. duvar eskisinden sağlam olmuş. genç melek "niye yaptın bunu" diye sormuş merakla... "her şey her zaman göründüğü gibi değildir" demiş yaşlı melek yavaşça.

ertesi akşam melekler bir köy evinde çok fakir ama çok iyiliksever bir aileye misafir olmuşlar... her şeyleri bir tanecik inekleri imiş. onun sütünü satıp geçiniyorlarmış. ev sahipleri mütevazı sofralarına almış onları. allah ne verdiyse beraber yemişler. yatma zamanı gelince kadın "siz uzun yoldan geliyorsunuz yorgun olmalısınız" demiş. "bizim yatakta siz yatın bir rahat uyuyun. biz şu divanda idare ederiz" güneş doğarken uyanan melekler zavallı adamla karışını iki gözü iki çeşme ağlar bulmuşlar. hayatta ki tek servetleri inekleri bahçede ölü yatıyormuş. genç melek öfkeden deliye dönmüş.

- bunun nasıl yaparsın. bu kadar iyi insanların yegane servetinin ölmesine nasıl izin verirsin.. önceki gece gittiğimiz villada her şey vardı ama kötü ev sahipleri bize hiç bir şey vermediler. sen onların bodrumlarını tamir ettin. bu fakir insanlar bizimle her şeylerini paylaştılar. şen ineklerinin ölmesine göz yumdun?...

- her şey her zaman göründüğü gibi değildir evlat.

demiş yaşlı melek gene...

- nasıl yani?...

diye daha da öfkeyle sormuş genç melek..

- her şey her zaman göründüğü gibi değildir evlat.

demiş yaşlı melek bir daha... ve anlatmış...

- ilk gittiğimiz zengin evinin o duvar çatlağının içinde yıllar önce saklanmış bir hazine vardı. ev sahipleri zenginlikleri ile çok mağrur ama hiç paylaşmayı sevmeyen insanlar oldukları için bu defineyi bulmayı hakketmemişlerdi. çatlağı kapayıp onları bu hazineden mahrum ettim. dün gece fakir köylünün yatağında yatarken ölüm meleği adamın karışını almaya geldi.. kadının hayatının bağışlanmasına karşılık ona ineği verdim. her şey her zaman göründüğü gibi değildir... işler bazen istendiği gibi gitmez göründüğünde aslında olan budur. eğer inançlı işen her iste bir hayır olduğunu düşünürsün. o hayrın ne olduğunu da bir süre sonra anlarsın..

yaşlı bir bey, sabah erkenden evinden çıkmış yolda ilerlerken, bir bisikletlinin çarpmasıyla yere yuvarlanmış ve hafif yaralanmış. sokaktan geçenler yaşlı beyi hemen en yakın sağlık birimine ulaştırmışlar. hemşireler pansuman yapmışlar, biraz beklemesini ve röntgen çekerek herhangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini söylemişler.
yaşlı bey huzursuzlanmış, acelesi olduğunu, röntgen istemediğini söylemiş. hemşireler merakla acelesinin nedenini sormuşlar; "eşim huzur evinde kalıyor, her sabah birlikte kahvaltı etmeye giderim, gecikmek istemiyorum" demiş. eşinize bir haber iletir, gecikeceğinizi söyleriz deyince, yaşlı adam üzgün bir ifadeyle "ne yazık ki karım alzeimer hastası, hiçbir şey anlamıyor, hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor" der...
hemşireler hayretle "madem sizin kim olduğunuz bilmiyor, neden her gün onunla kahvaltı etmek için koşuşturuyorsunuz?" diye sormuşlar...
adam buruk bir sesle; "ama ben onun kim olduğunu biliyorum" demiş..