1)
asıl adı ibrahim abdülkadir meriçboyu’dur. 1917 yılında istanbul’da doğdu, 1985 yılında yine istanbul’da öldü. kuleli askeri lisesi’ni bitirdi (1936). ankara harp okulu son sınıfındayken, nâzım hikmet’in bu okulda propaganda yaptığı gerekçesiyle açılan davada yargılandı, on ay hüküm giydi, okuldan çıkarıldı (1938). istanbul hukuk fakültesi’ne girdi (1941). tan gazetesinde düzeltmen olarak çalıştı. arkadaşlarıyla yürüyüş dergisini çıkardı. savaş karşıtı şiirlerini içeren ilk kitabı tebliğ (1943) toplatılınca, sıkıyönetim tarafından istanbul dışına sürgün edildi (1943-1947). sürgünlüğü muğla, balıkesir, konya, adana ve kırşehir’de geçti. 1965’ten sonra şiir çevirileri ve kitaplarının yayımıyla uğraştı. azha erhat ile birlikte ilyada ve odesa çevirilerini yaptı.
ilk şiirleri ali karasu imzasıyla yayınlandı. başlangıçta faruk nafiz çamlıbel ile necip fazıl etkisinde şiirler yazdı, nâzım hikmet’in şiirleri ile karşılaşınca şiir ve dünya görüşünde önemli değişikler oldu. bireysel dramı toplumsal sorunların birlikteliği içinde ele aldığı şiirlerinde nâzım hikmet’in etkisi belirgindir. 1940 kuşağının önde gelen toplumcu gerçekçi şairlerindendir. savaş karşıtı tutum, yoksul insanların durumu, insana inanma ve güvenme, özgürlük ve yaşantısındaki zorlu anlar şiirlerinde ağırlık taşıyan konulardır.
