1)
yunus ile adını koydum aşk oldu!
bu şiirin amacı aşk olabilir, ama belkide değildir, belkide aşktır, aşk nedir, aşk budur.
bir yunus aldım yanıma, hani biraz zekidir diye,
suya koymayı unuttum, acı çekiyormuş yine,
daha ilk dakikadan nefret oldu aramızda,
ama inandım, nefretten aşk doğarmış diye!
sanki neydi yani, o yunustu ben insan, fark vardı aramızda,
görüldüğü gibi değildi, sıcak kanlıydı aslında,
nedendir bilmem ama bir türlü kanım ısınmıyordu ona,
içten içe sinirlenip, uyacaktım lanet olası şeytana.
bir ay kadar geçti, hala ısınamadım yunusuma,
suyu da sıcak tutuyordum, belki gider diye hoşuma,
zeki dediler ama, zekiye gibi gelmedi bana,
en sonunda patladım, yaptım yunus haşlama.
anladım yunus ile aşk olmazmış, ya da bana uymazmış.
ben saçma biriyim, bu yüzden bana koymazmış.
yunusa yazık oldu diye üzülme, bu hayal dünyasıymış.
son noktayı koyarken, bir cümle öncesiymiş.